Op één van de eerste dagen van de vastenmaand ramadan zijn we te gast bij de 34-jarige Nigar, een vrouw met een vriendelijke lach, waardoor je je meteen welkom voelt. Tot 3 jaar geleden stond Nigar, net als haar man, nog voor de klas in Turkije als docent Engels. In augustus 2018 zijn ze samen met hun dochter Azra gevlucht naar Nederland. Ze woonden 19 maanden lang in 5 verschillende AZC’s (Asielzoekerscentra), kregen daar zoon Yusuf en hebben sinds vorig jaar een fijne woning in Hazerswoude-Dorp, wat zo’n 6000 inwoners telt.
Een klein dorp is makkelijker integreren
De dichtstbijzijnde stad is Alphen aan den Rijn, 10 km verderop. Daar is ook een moskee, die is er in Hazerswoude-Dorp niet. “De eerste maanden waren moeilijk, ik voelde me eenzaam, iedereen leeft vrij individueel. Voor onze dochter was het soms moeilijk op school, omdat ze één van de weinige kinderen is die niet uit Nederland komt, maar in een dorp is het makkelijker om te integreren met de Nederlandse cultuur”, vertelt Nigar in het Nederlands, wat het hele gezin inmiddels bijna vloeiend spreekt, dankzij onder andere de vrijwilligers van het AZC in Assen. “Soms maken mijn man en ik nog wel wat foutjes in het Nederlands, maar dan corrigeert Azra ons”.
Een iftar-avond voor de buurt
Het is de tweede ramadan in hun nieuwe huis, maar ook de tweede ramadan waarbij ze met coronamaatregelen te maken hebben. “Ik ben vorig jaar tijdens het Suikerfeest bij al mijn buren een stuk taart gaan brengen, maar het liefst organiseren we een speciale iftar-avond voor de hele buurt, zodat iedereen samen kan komen. Dit hebben we gedaan toen we in het AZC van Assen woonden. In een protestantse kerk brachten we 70 mensen bij elkaar voor een onvergetelijke iftar-maaltijd, allemaal met een andere culturele en religieuze achtergrond. Ik mis dat enorm! Ik heb daar zoveel lieve mensen leren kennen”.
Bestek voor 20 buren
Voor Nigar en haar man staat de maand Ramadan vooral in het teken van vrede. Het is een maand waarin je op jezelf reflecteert en goed bent voor anderen, ze willen dat niemand zich eenzaam voelt. Eten speelt hierin een belangrijke en verbindende rol. Al snel tijdens ons bezoek laat Nigar de gerechten zien waar ze lang voor in de keuken heeft gestaan: courgette dolma, zelfgemaakte yoghurt, kaas, soep en ga zo maar door. Ze trekt de bestekla open: “Kijk, we hebben bestek voor wel 20 buren, iedereen is hier welkom. Ik hoop dat ik in de toekomst weer een iftar-avond kan organiseren waar de buurt samenkomt en dat andere buren dat doen rondom de dagen die voor hen speciaal zijn, zoals Kerst of Pasen. Het lijkt me heel fijn om deze dagen met elkaar te zijn.”
Lijkt het jou ook leuk om met buren in contact te komen rondom ramadan? Deel jouw wens of vraag via Nextdoor met je buurtgenoten. We hopen dat dit voor waardevolle nieuwe ontmoetingen zorgt!
Een buurt vol opa’s en oma’s
Tijdens de ramadan, maar ook de andere maanden, schenkt Nigar extra aandacht aan de ‘opa’s en oma’s’ uit haar buurt. “Ik ben opgegroeid in Turkije bij mijn opa en oma, die ik helaas te vroeg ben verloren aan kanker. Ik mis ze enorm, en daarom trek ik denk ik ook zo naar de oudere mensen toe hier in de buurt. Ik noem ze mijn Nederlandse opa’s en oma’s. Ik wil er voor ze zijn en zorgen dat niemand zich eenzaam voelt.”
Nigar vraagt of we meelopen naar Opa Jop die alleen woont, Opa Peet op nummer 6 en Oma Tiny die erg ziek is. Ze gaat soep brengen en een stuk taart. “In Turkije delen we altijd eten met elkaar, in Nederland valt het me op dat sommigen het moeilijk vinden dit aan te nemen. Nederlanders hebben het gevoel iets terug te moeten doen, maar dat hoeft helemaal niet.”
Na ons warme bezoek aan Nigar en haar familie, krijgen we taart mee naar huis: “Voor jullie familieleden”, voegt Nigar eraan toe. Als ik vraag of het niet moeilijk is om eten te delen, terwijl je zelf aan het vasten bent, geven Nigar en haar man aan dat ze al zo lang vasten tijdens de ramadanmaand, dat je eraan gewend raakt. “Het is alleen soms moeilijk dat de dagen hier in Nederland langer zijn dan in Turkije, de zon gaat pas laat onder” , vertelt Nigar’s man.
Ramadan Mubarak!
Wil je meer lezen over ramadan, bekijk ons blogartikel, waarin we delen wat ramadan is en houd onze blogpagina in de gaten; iedere vrijdag tijdens de ramadan delen we het verhaal van een buur.
Wat een mooi en positief verhaal in deze, mede door Corona, lastige tijd.
Hallo Nigar, ik kom ook uit Turkije en ik ben ook Docent Engels. Het voelt beetje eenzaam hier tijdens Ramadan, dat begrijp ik. Ik zou graag met je elkaar leren kennen als je wilt.
Groetjes,
Hallo Ecem,
Daar ben ik. We kunnen via e mail contact te maken en virtuele ontmoeten .İnmiddels kunnen we ook in realiteit zien elkaar als je wilt.
Echt leuk verhaal Eva, ook hoe je over Nigar schrijft positief en heb op Nextdoor je andere verhaal gelezen. Ja ik gaf en geef nog steeds af en toe eten aan buren gewoon omdat je dat van huis hebt meegekregen. En je wil de ander iets laten proefen. Het is niet verplicht om iets terug te geven hoor. Maar iets weigeren is ook niet netjes ha ha…
Wat een gezellige ontmoeting en wat leuk geschreven. Tijdens het lezen van artikel heb ik enorm genoten van positiviteit.
En dit is ook een van de doelen van Ramadan, eten verbind mensen. Onafhankelijk van wie je ook bent, wij zijn mensen en leven samen.
Hallo Nigar. Wat fijn voor jullie allemaal. Het doet mij mijn lieve ex Marokkaanse buurtjes zo missen. Altijd lekker verwend door hen, met koekjes en taart. Door Corona lange tijd niet meer kunnen bezoeken. Zoals zo vele ouderen helaas. Ik wens jou en je geliefden en zalige ramadan. Groetjes Trees
Wat leuk dat je zo betrokken bent in debuurt.ik ben Petra en ik heb n boeken huis voor mijn deur.woon in de zilverschoon 6.daar kan je boeken lenen ruilen of hebben.hij valt op want hij is geel met rode dak.ook boeken in jullie taal,lees boeken en kookboeken kom gerust eens langs.
Hoi Nigar, Wat een mooi verhaal! Ik hoop dat je je inmiddels thuis voelt in Nederland en dat je niet meer eenzaam bent. Ik doe ook mee aan de Ramadan en ik wens jou en jouw gezin een fijne en gezegende Ramadan toe. Het lijkt mij ook leuk om in contact met jou te komen als je dat wilt. Groetjes
Beste Aisyah,
Wat leuk van je het lezen. Ik heb Instagram account. Daarop is mijn naam nigarulutask. Ik zou graag met jou contact te maken. Ik wens je ook gezegende Ramadan.
Liefs
Nigar
Dag Nigar,
Ramadan Kareem💕
Moge Allah jou zegenen met een gezond gezin en veel liefde. Liefs Corry
Wat súper lief van je Nigar om eten te delen met die “opa’s en oma’s” in je buurt 👍🏼
Ze boffen maar met jou, want nu hebben ze tijdens deze Corona-tijd ook wat aanspraak.
Als ik te veel eten heb gemaakt, gaat dit ook naar ouderen; naar een tante of goede kennis die beiden alleenstaand zijn.
Helaas is het op veel plaatsen hier in Nederland nog altijd geen gewoonte om eten aan anderen te geven zoals jullie dat in Turkije gewend zijn te doen 😞
Ramadan Kareem. Groetjes Josje
Wat een prachtig en liefdevol portret heeft Eva over jou geschreven Nigar!! Wat een mooie manier om elkaar op deze manier positieve aandacht en waardering te geven en mensen letterlijk samen te brengen.
Wat lief en attentvol van Nigar.
Eva bedankt voor het delen van deze positieve bericht.
Het is hoe men in het leven staat tegenover elkaar.
Een ieder, die aan het vasten zijn. Ramadaan Mobaraak
Veel liefs van
Jabieda
Lieve Nigar,
Dank voor je bijdrage aan een betere wereld.
De beste manier is wat jij doet,
Delen met liefde in je hart.
Ik wens je alle goeds, mariska
Lieve Eva, ik heb het zeer zinvolle geschenk en de kaart met mooie wensen ontvangen dat je hebt gestuurd. Ik kan je niet vertellen hoe blij ik was. Nu kan ik zien hoe hartstikke leuk werk je hebt gedaan. En ik wil de mooie mensen bedanken die hier hebben gereageerd, het is erg leuk om bewustwording te creëren. Welke religie jullie geloofen of misschien een ongelovige jullie zijn dat geef niiks, maar samenleven is een bijzondere kunst Deze kunst maakt deel uit van de meest fundamentele dynamiek en cultuur van Nederland. Het is een eer om hier lid van te zijn.