Aan het Noord-Hollandse Gooimeer ligt het prachtige plaatsje Huizen, ook wel de ‘Haven van het Gooi’ genoemd. Nicolette woont sinds 7 jaar met haar man aan het water van de Aanloophaven waarover een ophaalbrug loopt. Hiermee wordt niet alleen de brug tussen de twee kades geslagen, maar ook tussen zo’n 60 buurtbewoners. We gingen langs bij Nicolette om te horen hoe ze dit als buurt met elkaar aangepakt hebben.
Wissel van de wacht
“Toen we in Huizen kwamen wonen was er aan de overkant van de Aanloophaven nog een levendige zeilschool, die de ophaalbrug bediende in opdracht van de gemeente. Toen de zeilschool in 2016 stopte, ontstond samen met onze bevriende buren Robert en Lieke het idee om met de buurt de brug te bedienen. De vergoeding vanuit de gemeente konden we gebruiken voor Vaarkracht, de Stichting van onze buren die vaartochten organiseren voor kankerpatiënten en hun naasten.”
Een buurtnetwerk rond de brug
“Een jaar later kregen we de bevestiging van de gemeente dat we de brug als buurt mochten bedienen. We besloten om er een sociaal initiatief van te maken en binnen een maand hadden we 25 enthousiaste brugwachters bij elkaar gebracht. Inmiddels bedienen we de brug met 30 buurtgenoten en stellen nog eens ongeveer 30 buurtbewoners hun diensten vrijwillig beschikbaar voor de brug. Zo is er een schilder die zijn steiger beschikbaar stelt op het moment dat de lampjes opgehangen moeten worden, geeft een buurman Stand Up Paddling clinics bij de brug en heeft een buur voor een website gezorgd. Iedereen brengt wat”.
Tips voor andere buurten
Als we vragen hoe Nicolette dit bij de gemeente voor elkaar heeft gekregen en welke tips ze heeft voor andere buurten, springen twee tips eruit:
- “Doe iets waar je trots op bent en waar je het liefst mee op de voorpagina van het lokale krantje wilt staan. Het kan helpen om de pers actief op te zoeken om aandacht te vragen voor wensen in een buurt, dan neemt de gemeente de wens ook serieuzer.”
- “Geef aan dat je wilt samenwerken met de gemeente, door vaak te bellen en mailen. Dat deed ik, maar ook alle andere brugwachters. We hebben vanaf het begin ons verhaal positief ingestoken richting de gemeente, dat heeft enorm geholpen. We hebben laten zien dat we zelf onze handen uit de mouwen willen steken.”
Een sociaal momentje
“Met de gemeente spraken we af dat iedere brugwachter binnen 5 minuten bij de brug moet kunnen zijn als hij of zij dienst heeft. Ben je klaar met je dienst, dan breng je de sleutel en diensttelefoon – hierop bellen schippers als ze met hun boot de haven binnen varen of verlaten – naar de volgende brugwachter. Dit is gelijk een sociaal momentje, want vaak blijf je nog even kletsen als je de sleutel en telefoon komt brengen.”
“Iedereen kan brugwachter worden, je haalt de brug op door op een knop te drukken. Het maakt dus niet uit wat je leeftijd of lichamelijke conditie is. Zo hebben we brugwachters die door bijvoorbeeld ziekte niet meer kunnen werken. Naar de brug lopen lukt wel. We komen iedere eerste vrijdag van de maand met z’n allen bij elkaar, waardoor niemand zich eenzaam hoeft te voelen. We helpen elkaar op allerlei manieren. Door iemand bijvoorbeeld voor een afspraak naar het ziekenhuis te brengen, maar ook door te gaan wandelen met iemand die het even moeilijk heeft.”
Droom
“De vergoeding die we krijgen van de gemeente wordt nog steeds voor een groot deel aan Vaarkracht geschonken. Het andere deel investeren we in de buurt. We hebben met z’n allen een buurtboot gekocht en daarnaast kopen we van de opbrengst bloemen voor aan de brug en de picknicktafels langs de kade. In de toekomst hoop ik dat we een keer een feest bij de brug kunnen geven en nautische activiteiten kunnen organiseren in de haven. Het zou geweldig zijn als Optimist on Tour nog een keer langs kan komen en kinderen in Optimistjes kunnen varen.”
Om in contact te komen met je buurt, kunt je inloggen op www.nextdoor.nl.
Wil op de hoogte blijven van de ontwikkelingen binnen Nextdoor en meer buurtverhalen uit andere dorpen of steden lezen, volg dan deze blogpagina of @Nextdoor (NL) op Facebook
Ik heb 20 jaar in Huizen gewoond, van 1997 tot 2017. Het was leuk om dit verhaal te lezen en de foto’s te zien.
Hoi ik ben Willem snel en geboden te Huizen 1951 en nu 13 jaar in Doorn wie weet kennen wij elkaar
Goed verhaal bij leuk initiatief
Hart verwarmend om zulke berichten te mogen lezen, het werkt als tegengif tegen al die slecht- nieuws items betreffende het gedrag van mensen met een kort lontje; dus ik ben er erg blij mee, en vooral DOORGAAN.
Supermooi verhaal dit ; lekker bezig en sociaal.
Ik hoor graag als er iets vrijkomt binnen 5 min van de brug…
Ik heb van 1951 tot 1971 in Huizen gewoond en er mijn jeugd doorgebracht. De Gooische moordenaar reed haast door de voortuin van ons huis “HOOGHUIZEN”. aan de Naarderstraat heen. Leuk om door dit artikel weer aan Huizen te worden herinnert.
Marina Sterk
Mooi verbindend initiatief. Dat geeft positieve energie. Ik hoop wel dat de wettelijke aansprakelijkheid is geregeld in geval van een ongeluk. Dat zit tenslotte in een klein hoekje.
wat leuk om dit prachtige verhaal te lezen over Huizen, waar mijn moeder 10 jaar gewoond heeft en wij heeel vaak op bezoek gingen en boodschappen doen en ook naar het hotel aan het water soms om te eten (dineren!) wel veel muggen daar, maar toch, het voelt een beetje als thuis…en chinees eten daar bij Bovenmaatweg….echt heerlijk….bedankt!
Ik heb net voor de WO2 in kinderhuis “Onder het Strodak” gezeten ( onder leiding van Mw. Wolfswinkel).
In de nacht van de Duitse inval ben ik ”s nachts door mijn vader terug gehaald naar Amsterdam. Enige tijd later ben ik naar dat kinderhuis terug gebracht tot het “Voor Joden Verboden”werd. Na de oorlog ben ik als bezoeker nog enkele keren daar geweest. Later woonde in dat pand een wethouder van de gemeente Huizen. Kort geleden heb ik nog aan iemand het pand van buiten laten zien. Ik ben meerdere keren met de Gooise Stoom Tram van Amsterdam tot het Tolhuis aan de Naarder straatweg gereisd Een keer ontspoorde de trein bij de Chemische fabriek bij Naarden en moesten verder te voet gaan! ( hetgeen wel vaker gebeurd is!).